معاون اقتصادی رئیس الوزرا طی مراسمی امروز (پنجشنبه) هنگام افتتاح بند توری گفت، امارت اسلامی آنچه‌ را که وعده داده عملی نموده است و حکومت پروژه‌های بیشتری را در این ولایت عملی خواهد کرد.

در این مراسم، ملا عبدالغنی برادر گفته است: «هر وعده‌ای که امارت اسلامی می‌کند، ان‌شاءالله آن عملی می‌شود.»

پروژه بند توری در چهار کیلومتری شهر قلات، مرکز ولایت زابل قرار دارد که به ارزش مجموعی بیش از ۱۲۷ میلیون افغانی برای کنترول سیلاب‌های موسمی، آبیاری زمین‌های زراعتی و تقویت منابع آب‌‌های زیرزمینی تطبیق شده است.

محمد یونس آخندزاده، سرپرست وزارت احیا و انکشاف دهات همچنان بیان کرد: «کوشش ما این است که در ولایت زابل کارها و خدمات بیشتری انجام دهیم.»

این بند با ارتفاع ۲۳ متر دارای ظرفیت ذخیره ۲.۹ ميلیون متر مکعب آب و ظرفیت تولید ۶۱ کیلووات برق بوده که ۵۶۰ هکتار زمین زراعتی را تحت آبیاری قرار می‌دهد و هزاران خانواده از آن مستفید خواهند شد.

زابل یکی از ولایت‌های محسوب می‌شود که در بیست سال گذشته کمترین پروژه انکشافی در آن تطبیق شده است و حالا مردم این زابل از امارت اسلامی می‌خواهند که گام‌های بیشتری در توسعه این ولایت بردارد.

قابل ذکر است که بند توری جدیداً به نام «بند عمری» تغییر نام داده شده است.

زلمی خلیل‌زاد، نماینده خاص پیشین ایالات متحده در امور صلح افغانستان می‌گوید که توافق‌نامه دوحه به حقوق بشر ارتباط نداشت و مربوط به شرایطی جهت خروج امن نظامی بود.

او در صحفه ایکس خود در واکنش به پیش‌نویس قطعنامه‌ای در کانگرس امریکا که جو بایدن رئیس جمهور، کامالا هریس معاون او و دیگر مقام‌های بلند رتبه‌ای ایالات متحده به‌شمول شخص او را در پیوند به «خروج فاجعه‌بار» از افغانستان محکوم می‌کند، گفته است که طالبان (امارت اسلامی) توافق کرده بودند که «یک دولت جدید برای افغانستان تشکیل می‌دهند و احتمالاً سیاست‌های حقوق بشری آن به طور جداگانه و متعاقباً بین آن‌ها (طالبان و دیگر شهروندان افغانستان) مذاکره می‌شود».

به گفته او برخی از این مذاکرات صورت گرفت؛ اما هیچ توافقی قبل از تکمیل خروج نیروهای امریکایی از کشور، حاصل نشد.

نماینده خاص پیشین ایالات متحده در امور صلح افغانستان بخشی از پیش‌نویس این قطعنامه را که در آن آمده است، «خلیل‌زاد بدون دلیل ادعا کرده‌ که طالبان به تعهدات خود عمل می‌کنند و به حقوق اساسی بشر احترام می‌گذارند» را رد کرد.

خلیل‌زاد می‌گوید: «این ادعا کاملاً نادرست است. من هرگز چنین بیانیه‌ای نداده‌ام. من تعجب می‌کنم که چنین ادعایی بدون مستند و به اصطلاح بی اساس مطرح شود.»

آقای خلیل‌زاد می‌افزاید: «من هرگز بیانیه‌ای درباره طالبان و تعهدات آن‌ها در مورد حقوق بشر نداده‌ام. در حضورهای خود در برابر کمیته‌های مختلف کانگرس، هرگاه از من پرسیده شد که آیا به طالبان برای عمل به تعهدات‌شان در امور نظامی و تروریزم اعتماد دارم، پاسخ من همیشه این بود که ما در مورد روابط بین‌المللی صحبت می‌کنیم؛ عرصه‌ای که در آن به هیچ کس نمی‌توان اعتماد کرد، به خصوص طالبان.»

در بیانیه‌‎ای که از سوی آقای خلیل‌زاد در صحفه ایکس نشر شده، آمده است که او تأکید کرده توافق‌نامه همان‌طور که مذاکره شد، بر اساس شرایط بود؛ نه بر اساس اعتماد. اجرای تعهدات امریکا در توافق‌نامه به اجرای تعهدات امارت اسلامی مرتبط بود که باید به طور مداوم ارزیابی و تائید می‌شد.

این درحالیست که عدم حمله به نیروهای امریکایی و اجازه ندادن به گروه‌های «ترورست» یا افراد به‌شمول القاعده، مبنی بر استفاده نشدن از خاک افغانستان به هدف تهدید امنیت ایالات متحده و هم‌پیمانانش، بخشی از توافق‌نامه دوحه است.

مایکل مک‌کال رئیس کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان ایالات متحده پیش‌نویس قطعنامه‌ای را به کانگرس ارائه کرد که در آن مقام‌های بلند رتبه‌ای پیشین و بر حال ایالات متحده در پیوند به خروج «فاجعه‌بار» نیروهای امریکایی از افغانستان محکوم شده‌اند.

اما خلیل‌زاد در واکنش به این قطعنامه گفته است که جو بایدن تصمیم گرفت خروج را به «توافق سیاسی میان افغان‌ها» مشروط نکند؛ با ترس از این‌که اگر مذاکرات بین‌الافغانی طولانی شود، امارت اسلامی حمله‌های شان را علیه نیروهای امریکایی از سر بگیرند.

او می‌گوید که مرحله نهایی خروج از افغانستان یک فاجعه بود. دلایل اصلی این موضوع هم اطلاعات نادرست، برنامه‌ریزی و اجرای نظامی ناکافی ایالات متحده در مواجهه با این تحولات غیرمنتظره بود؛ اما آقای خلیل‌زاد می‌افزاید: «سربازان (نیروهای امریکایی) در شرایطی که به هرج و مرج در داخل و اطراف میدان هوایی کابل منجر شده بود، قهرمانانه عمل کردند.»

این اظهارات درحالی مطرح شده اند که مایکل مک‌کال، رئیس کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان ایالات متحده پیش‌نویس قطعنامه‌ای که جو بایدن، رئیس جمهور، کامالا هریس، معاون رئیس جمهور و ۱۵ مقام دیگر دولت بایدن را به دلیل «عملکرد ضعیف‌شان» در قبال خروج سربازان امریکایی از افغانستان محکوم می‌کند، به کانگرس ارائه کرد.

مک‌کال در سخنرانی‌اش در کانگرس گفت که این قطعنامه به نمایندگی از سربازان امریکایی، خانواده‌های قربانیان و مردم امریکا، اولین گام برای پاسخگویی به دولت بایدن و هریس به دلیل یکی از بزرگ‌ترین «ناکامی‌های سیاست خارجی در تاریخ ایالات متحده» است.

گفتنی است که در انفجاری در میدان هوایی کابل هنگام خروج نیروهای امریکایی از افغانستان، ۱۳ سرباز ایالات متحده و بیش از ۱۷۰ شهروند ملکی افغانستان کشته شدند و ۴۵ سرباز دیگر امریکایی و بسیاری از شهروندان کشور زخمی شدند؛ رویدادی که با واکنش‌های شدید و تندی داخلی در امریکا و در سطح جهان مواجه شده است.