شهروندان اهل هنود و سیک از امارت اسلامی می‌خواهند جایداد‌های شان را بازگرداند

در حالی که تعداد انگشت شماری از شهروندان اهل هنود و سیک در افغانستان باقی مانده‌ اند، این شهروندان کشور می‌گویند که در جریان سال‌های متمادی جایدادها و خانه‌های شان غصب‌ شده و در برخی موارد هم آماج حملات مرگبار قرار گرفته اند. شهروندان اهل هنود و سیک از امارت اسلامی می‌خواهند که جایداد‌های شان را دوباره به آنان استرداد نماید.

منجیت سینگ لامبه، رئیس شورای سرتاسری هندوباوران و سیک‌های افغانستان، گفته است که تاکنون کشور را ترک نکرده و در کابل زندگی می‌کند. او می‌گوید که پس از حملات تروریستی و تحولات، تعداد زیادی از خانواده‌های اهل هنود از کشور بیرون شدند و در حال حاضر تنها ۴۵ تن آنها در افغانستان باقی مانده‌ اند. وی افزوده است که در کشور باقی خواهد ماند و از دیگر خانواده‌های شان خواسته است که دوباره به کشور برگردند.

منجیت سینگ لامبه علاوه کرده است: «بسیار مردم بود، هفت لک فامیل بود. انقلاب آمد و بعد از آن مردم ما کم کم از کشور بیرون شدند. فعلاً در مجموع تقریباً ۴۵ الی ۵۰ نفر در افغانستان زندگی می‌کنند که در ولایات چون ننگرهار، کندهار و در کابل می‌باشند.»

با این حال، امارت اسلامی تأکید کرده است که آنان متعهد به رسیدگی به تمامی مشکلات اهل هنود و سیک‌ها هستند.

مسئولان حکومت سرپرست علاوه کرده اند که زندگی و املاک شهروندان اهل هنود و سیک‌ها محفوظ است و آنها می‌توانند در فضای امن و بدون هیچ نگرانی، مناسک مذهبی شان را انجام دهند.

ذبیح الله مجاهد، سخنگوی امارت اسلامی، تصریح کرده است آن عده که بیرون از کشور رفته اند بدون نگرانی می‌توانند به کشور بازگردند.

آقای مجاهد در این مورد ابراز کرد: «امارت اسلامی تعهد دارد که به اقلیت‌ها رسیدگی می‌کند و اهل هنود هم در امن هستند. اگر در سال‌های گذشته رفته باشند، مکلفیت ما نیست ولی حالی دعوت شان می‌کنیم که پس بیایند به افغانستان، مناسک خود را به جا آورده می‌توانند و امنیت شان هم تأمین می‌شود.»

از سویی هم، برخی از آگاهان اجتماعی گفته اند اقلیت‌های اهل هنود و سیک در افغانستان جز اقوام ساکن در این کشور هستند اما بحران‌های گوناگون سبب شده که مجبور به ترک وطن شوند.

عزیز نیک‌یار، جامعه شناس، گفت: «نادیده گرفتن اقلیت‌های قومی و مذهبی در افغانستان در دوره‌های مختلف تاریخ وجود داشته و دلایل گوناگون نیز دارد. عمده ترین دلیل آن این است که اقلیت‌ها برای حکومتداران و برای حکومت‌های وقت به عنوان یک چالش به شمار نمی‌رفتند. از این جهت بود که حکومت‌ها همواره در بخش‌های مختلف جامعه و سیاست این اقلیت‌ها را نادیده گرفتند.»

با آنکه شمار زیادی از سیک‌ها و هندوها در سال‌های اخیر به دلیل مشکلات امنیتی افغانستان را ترک کردند اما خواست‌ها این است که آنان دوباره به کشور برگردند.