سرپرست وزارت امور خارجه وجود هرگونه اختلاف میان مقام‌های امارت اسلامی را رد می‌کند و می‌گوید که آنان باهم «دوست عقیده» هستند.

امیر خان متقی در یک برنامه فرهنگی گفته است که در نظام کنونی اطاعت وجود دارد و هیچ کس نمی تواند این جماعت را از هم جدا کند.

او گفت: «اختلاف وجود ندارد. همه مانند برادر باهم دوست هستند. من بارها گفته ام که مسوولان امارت اسلامی با هم دوست مفکوره و عقیده هستند و تابع اطاعت اند. هیچ کس تصور اختلاف را هم نکند. همه بی غم باشند. اذهان این مجموعه با هم گره خورده است و هیچ کس نمی‌تواند آن را جدا کند.»

آقای متقی همچنان لغو جایزه بر سر سراج الدین حقانی، سرپرست وزارت امور داخله و دو عضو دیگر امارت اسلامی را نتیجه تلاش‌های خستگی ناپذیر می‌داند. به گفته وی، در سراسر کشور امنیت تامین است و مخالفان جغرافیایی در اختیار ندارند.

او گفت: «در حال حاضر در هیچ نقطه‌ای از افغانستان مخالفت وجود ندارد. دشمن حتی بر یک وجب خاک هم تسلط ندارد. امنیت در سراسر افغانستان تامین است. اگر کسی در شب و یا روز گشت و گذار کند و یا هم از شمال به جنوب سفر کند، هیچ مشکلی نیست. این بهترین نظام است که در ۵۰ سال گذشته مثال نداشته است.»

سرپرست وزارت امور خارجه تاکید کرد کشوری که بیش از چهار دهه در بحران باشد، ساختن آن کار دشوار و زمان گیر است اما امارت اسلامی اراده قوی دارد و نباید کسی تحت تاثیر تبلیغات مخالفان نظام اسلامی قرار گیرد.

او گفت: «بازسازی این کشور که ۴۰ سال رنج کشیده، وقت می‌خواهد، اما موضوع مهم اینست که اراده وجود دارد. مهم اینست که اقتصاد افغانستان روی پای خود ایستاده است و متکی بر منابع خود است. سه و نیم سال پیش، افغانستان در ۳۸ قلم مواد خودکفا بود، حالا در ۱۴۰ قلم مواد خودکفا است. این یک پیشرفت بزرگ است.»

امیرخان متقی در مورد روابط خارجی کشور همچنان خاطرنشان کرد که در حال حاضر، ۴۱ نمایندگی فعال در بیرون از کشور وجود دارد و هیأت های کشور های مختلف جهان به افغانستان رفت وآمد دارند.

وزارت صنعت و تجارت در واکنش به وضع تعرفه ۱۰درصدی امریکا که اخیراً بر افغانستان و برخی کشورهای دیگر وضع کرده است می‌گوید که، افغانستان یک کشور محاط به خشکه در حال توسعه و عضو سازمان تجارت جهانی (WTO) می‌باشد. چنین اقدامی از سوی ایالات متحده بیش از همه مردم افغانستان صنایع دستی، تجارت های نوپا تشبثات کوچک و به ویژه زنان تجارت پیشه را متضرر می‌سازد.

این وزارت افزوده است که، با در نظر داشت اینکه افغانستان یک کشور نیازمند و در حال رشد است چنین فشارهای تجارتی می‌تواند مانعی در برابر رشد اقتصادی کشور ایجاد نماید.

به گفته وزارت صنعت و تجارت، افغانستان به واردات ابزار وسایل و تکنالوژی‌های نوین در عرصه‌های مختلف از کشور امریکا نیاز دارد.

در اعلامیه‌ای این وزارت آمده است که، در حالی که تعرفه بر اقلام متذکره از سوی افغانستان صفر تعیین گردیده و این کشور تعرفه ترجیحی برای کشورهای صادرکننده در نظر گرفته است.

ملل متحد در افغانستان از تمویل کنندگان بین‌المللی می‌خواهد تا به پشتیبانی حیاتی خود از مردم افغانستان در سال ۲۰۲۵ ادامه دهند چنانکه حدود ۹.۲۲ میلیون جمعیت کشور به کمک نیازدارند.

این تقاضا پیش از نشست “گروه هماهنگی افغانستان (ACG)” که قرار است طی هفته جاری در استانبول دایر گردد، مطرح می‌شود. این جلسه نمایندگان کشورهای عضو تمویل کننده، نهادهای مالی بین‌المللی و یوناما را گردهم می‌آورد.

اندریکا راتواته، هماهنگ کننده امور بشری ملل متحد و معاون نماینده خاص سرمنشی این سازمان برای افغانستان گفت: «اگر قرار باشد بخواهیم به مردم افغانستان در زمینه بیرون رفت از چرخه شوم فقر کمک نماییم، باید به داشتن امکانات و روش‌های ضروری برای رسیدگی به نیازهای آنان ادامه دهیم و در عین زمان بایست عرصه را برای استقامت و ثبات بلند مدت برای آنان مهیا سازیم.»

وی افزود: «با وجود چالش‌های پیچیده در ارائه کمک‌های بشری به مردم افغانستان، باید به گذار تدریجی از مساعدت‌های نجات بخش به راه حل‌های پایدار بپیردازیم که این امر پاسخگوی انگیزه‌های اصلی آسیب پذیری به شمار می‌آید. این یک رویکرد حیاتی برای افغانستان، منطقه و جهان است.»

در سال ۲۰۲۴، همکاران کمک کننده درعرصه‌های مساعدت‌های بشری و فراهم آوری نیازهای اولیه مبلغ مجموعی ۲۱.۳ میلیارد دالر را برای حمایت از مردم افغانستان تامین نمودند، که این رقم بیانگر افزایش در سطح فراهم آوری وجوهات به مقایسه سال قبل می‌باشد.

بر مبنای گزارش نتایج ساالنه ۲۰۲۴ ملل متحد برای افغانستان که همزمان با جلسه “گروه هماهنگی افغانستان” منتشر خواهد شد، کمک‌های سخاوتمندانه تمویل کنندگان ملل متحد و همکاران این سازمان را قادر ساخت تا نتایج ملموس در مساعدت‌های بشری نجات بخش را رقم زنند، ارائه خدمات اساسی را ادامه دهند و استقامت افغان‌ها، به شمول زنان و دختران را تقویت نمایند.

بحران جهانی در امر تامین وجوه و پیآمدهای دراماتیک آن روی برنامه‌های بشردوستانه و فراهم آوری نیازمندی‌های اولیه می‌تواند دست آوردهای شکننده چهار سال اخیر در ثبات افغانستان را به خطر اندازد. این دست آوردها شامل بهبود وضعیت مصئونیت غذایی و رشد نسبی اقتصاد کشور می‌گردد. عدم موفقیت در ادامه سرمایه گذاری حداقل روی استقامت کشور ممکن سبب روی آوردن افغان‌ها به ساز و کارهای منفی در تلاش شان برای مقابله با مشکالت گردد. این ساز و کارهای منفی شامل مهاجرت‌های نا منظم به عنوان آخرین گزینه می‌گردد که افراد را در معرض خطرات جدی قرار داده و با عث وارد آمدن فشار‌های اضافی در منطقه نیز می‌گردد.