یک سال از حمله خونین بالای بیمارستان صد بستر دشت برچی که در آن مادران، کودکان و کارمندان این بیمارستان قربانی شدند می‌گذرد.

اما برای مردم دشت برچی حمله حمله هیچ گاه فراموش شدنی نیست. در این حمله دست کم ۲۴ تن به شمول مادران جان باختند.

در پی این حمله داکتران بدون مرز «ام اس اف» که بخش زایشگاه بیمارستان صد بستر دشت برچی را مدیریت می‌کردند، تصمیم ترک این بیمارستان را گرفتند؛ تصمیمی که برای باشندگاه دشت برچی «تکان دهنده و ناامید کننده» بود.

ام اس اف در اعلامیه ای گفته است که کارمندان این نهاد در افغانستان و سراسر جهان خود را در غم خانواده ها و قربانیان این رویداد شریک می دانند و "با جامعه هزاره ابراز همدردی میکنند از کسانی که هنوز با عواقب جسمی و روحی آن روز تلخ روبرو هستند حمایت میکنند."

این نهاد گفته است: "ما امیدواریم هیچ خانواده دیگری در لحظات تجلیل و خوشی در گشودن زندگی جدید در این جهان، این نوع فاجعه مهیب را تجربه نکنند."

از سوی هم داکتر ایزابل دفورنی، مدیر عملیات ام اس اف روز گذشته گفت: "چند هفته بعد (از حمله) ما مجبور شدیم انتخاب دشواری را برای بیرون شدن از دشت برچی انجام دهیم. ما می دانستیم بعد از ترک آنجا نیازهای زیادی را پشت سر می گذاریم."

وی افزود: "برای بسیاری از زنان محل، بخش زایمان مان نیاز جدی بود. از سال ۲۰۰۹ بدینسو در ۱۶۰۰۰ کودک در آنجا متولد شده اند. اما ما نتوانستیم فعالیت خود را بعد از اتفاقی که رخ داد ادامه دهیم."

احمد تمیم ، یکی از ساکنان منطقه، با تشکر از خدمات ام اس اف در طول سالها در این بیمارستان، گفته است: "مردم هرگز خدمات سخاوتمندانه ام اس اف در دشت برچی و نیز بسته شدن غم انگیز این بیمارستان را فراموش نمی کنند. بسته شدن این بیمارستان همه را شوکه، درمانده و ناامید کرد."

وی افزود: "همه مردم آرزو داشتند كه شما پس از حمله به همکاری خود در ساحه فقیرنشین و حاشیه نشین ادامه می دادید. اما متاسفانه رفتن شما غم دیگری برای مردم بود."

برای سید جاوید هاشمی، یکی از کارمندان این نهاد که در هنگام حمله در یک اتاق امن پناه برده بود، تا چندین سال کابوس خواهد بود.

آقای هاشمی دیگاه خود را زیر اعلامیه ام اس اف چنین نگاشته است: " "بدترین خاطره ای که تا کنون داشتم! و سخت ترین چهار ساعتی که در اتاق امن، زیر تیراندازی، بمب گذاری و اجساد مرده (مادران ، نوزادان ، پرستاران، همکاران مان) سپری کردیم. آنچه بعد از بیرون آمدن از اتاق امن دیدیم، مانند کابوسی بود که فراموش شدن آن چندین سال به طول می انجامد."   

ام البنین نیز خیلی ساده خطاب به این نهاد گفته است: " کاش شما می‌ماندید. حداقل شما همکاری تان را از ما مردم نگیرید."

یکی دیگر از ساکنان دشت برچی از این نهاد خواسته است که فعالیت خود در ساحه هزاره نشین از سر بگیرد.

مصطفا اصغری گفته است: "فعالیت تان را دوباره آغاز کنید."

اصیلا محمدی گفته است: " امیدوار استیم ام اس اف فعالیت اش را دوباره به کابل آغاز نمایند و بیشتر مادران و نوزادان از مرگ و میر نجات پیدا کنند."

از سوی هم سکینه امیری یکی از خبرنگاران افغان خطاب به «ام اس اف» گفته است که بیمارستان دشت برچی پس از حمله مرگبار سال گذشته در اوج نیاز ارایه خدمات پزشکی قرار دارد.

خانم امیری در یادداشتی گفته است: "اکنون خدمات صحی‌ شفاخانه صد بستر برچی در تمام بخش‌ها تقریبا به مشوره دهی خلاصه می‌شود که تنها به مریضان سر و پایی چند داروی مسکن می‌دهد."

وی افزوده است که این بیمارستان تنها ولادت های عادی را انجام می‌دهند.

خانم امیری گفته است: "داکتران ‌ام‌اس‌اف لطفن برای کمک به مردمی که نانی برای خوردن شان ندارند، شفاخانه را دوباره فعال سازید. بخش نسایی امید هزاران مادر نیازمند غرب کابل بود و هست."

بیمارستان صد بستر دشت برچی در ساحه ای قرار دارد که اوایل این هفته یک مکتب دخترانه نیز آماج سه انفجار قرار گرفت که در نتیجه دست کم ۸۷ تن به شمول دانش آموزان جان باختند و نزدیک به دو صد نفر دیگر زخم برداشتند.

تا هنوز فرد و یا گروهی مسوولیت این حمله را به عهده نگرفته است. حکومت طالبان را به دست داشتن در این حمله متهم میکند اما طالبان در اعلامیه ای با محکوم کردن این حمله دست داشتن اش را رد کرده است.