رهبر جمعیت علمای اسلام پاکستان می‌گوید که رشد تروریزم، نتیجه اشتباهات دولت کشورش است.

مولانا فضل الرحمان در مصاحبه با تلویزیون سما خاطر نشان کرده که پاکستان به ۳۰ الی ۴۰ میلیون نفر در جریان جنگ افغانستان علیه شوروی پناه داد.

او از اسلام‌آباد خواست تا در مورد خطر درگیری احتمالی با امارت اسلامی در افغانستان، با تأمل و احتیاط عمل کند.

مولانا فضل الرحمان گفت: «اینکه خطر جنگ با افغانستان وجود دارد یا خیر، نیاز به تأمل بیشتر دارد. جنگ نه به نفع افغانستان است و نه پاکستان. اگر ما به آن سو (جنگ) روان هستیم، باید متوقف شویم و یک استراتیژی جامع را اختیار کنیم. من از حاکمان می‌خواهم که در مورد مسایل فکر کنند و با همه احزاب سیاسی مشوره کنند.»

از سوی هم، وزیر اعلی خیبرپختونخوا، گفته است که گفتگو با مقامات افغان، تنها راه ممکن برای دستیابی به صلح در این ایالت است.

گنداپور همچنین تأکید کرده که اگر مسوولیت مذاکرات به او سپرده شود، آن را موفقانه با سران امارت اسلامی به انجام خواهد رساند.

گنداپور گفت: «طالبان (امارت اسلامی) نمی‌تواند از گفتگو با بزرگان قبایل امتناع کند. آنها را به میز مذاکره بیاورید. در حال حاضر هیچ تماسی با طالبان (امارت اسلامی) ندارم، اما اگر مسوولیت به من داده شود، ما این کار را به سر خواهیم رساند. باید با طالبان (امارت اسلامی) در میز مذاکره نشسته و با آنها گفتگو کرد، این تنها راه حل است.»

با این حال، امارت اسلامی همواره از گفتگو با پاکستان در مورد مسایل دوجانبه استقبال کرده و اما ریشه نا امنی‌ها در پاکستان را در داخل آن کشورمی‌داند. به تازگی، محمد صادق، نماینده ویژه پاکستان برای افغانستان نیز در کابل حضور یافته و با مقامات امارت اسلامی درباره تجارت و ترانزیت گفتگو کرده است.

بنیاد بیات برای ده‌ها خانواده نادار بسته های مواد غذایی که مشمول آرد، برنج و روغن می‌شود، در ولایت بلخ توزیع کرد.

مسوولان بنیاد بیات در بلخ می‌گوید که این روند تا پایان ماه مبارک رمضان در ولایت‌های دیگر کشور نیز ادامه خواهد یافت.

یافث ثاقب، نماینده بنیاد بیات در بلخ می‌گوید: «به ادامه کمک‌های بنیاد بیات، این بار نیز کمک‌های رمضانی خود را در شهر مزارشریف که شامل آرد، برنج و روغن می‌باشد، توزیع کردیم و ان شاء الله این کمک‌ها ادامه خواهد داشت.»

در همین حال، مستفید شوندگان با استقبال از توزیع این بسته های کمکی می‌گویند که بنیاد بیات نقش مهم در دست‌گیری از فقرا، نیازمندان و کاهش فقر داشته است.

عین الدین، نیازمند می‌گوید: «بسیار خوش هستیم. ماه رمضان است. هر کسی که به ما فقرا کمک می‌کند، خداوند او را هم بسیار کمک کند.»

زرمینه، نیازمند می‌گوید: «خودم کاریگر خانه ندارم. پنجشنبه ها می‌برایم و قطی پیپسی جمع آوری می‌کنم تا برای کودکانم نان پیدا کنم.»

این کمک‌ها در حالی توزیع می‌شود که اخیراً برخی از نهادهای بین‌المللی از افزایش فقر در کشور هشدار داده اند.

مسؤولان بنیاد بیات می‌گویند که این کمک‌ها تا پایان مبارک رمضان مشمول کابل، به افراد نیازمند در ولایت‌های دیگر کشور نیز توزیع خواهد شد.

خانواده‌های نیازمند با خرسندی از این کمک بنیاد بیات؛ اما خواهان همکاری دیگر توانمندان نیز استند.

به ادامه‌ی کمک‌های رمضانی بنیاد بیات به خانواده‌های نادار و فقیر، بسته کمکی این بنیاد اما به ده‌ها خانواده نیازمند در گوشه‌ای دیگری از شهر کابل توزیع گردید.

این بسته‌های کمکی که مشمول آرد، برنج و روغن می‌شود به کسانی توزیع گردیده که در یک بررسی، افراد نیازمند شناخته شده اند.

در همین حال، خانواده‌های نیازمند و مستحقین که این مواد خوراکی را بدست آوردند خرسند اند و از دیگر نهادهای کمک رسان نیز می‌خواهند تا در چنین اوضاع دشوار دست نیازمندان را بگیرند.

شمار از باشندگان این منطقه هم می‌گویند که کمک‌های بنیاد بیات در شرایطی صورت گرفته که واقعاً مردم با انواع مشکلات مالی و اقتصادی مواجه هستند.

مسؤولان بنیاد کمک رسان بیات همچنان می‌گویند که این کمک‌ها تا پایان ماه مبارک رمضان ادامه دارد و مشمول کابل به خانواده‌های نادار در دیگر ولایت‌های کشور نیز توزیع خواهد شد.

این درحالیست که پیش از این نیز ده‌ها خانواده‌ی نادار در ولایت بامیان از بسته‌ کمک رمضانی بنیاد بیات بهره‌مند شدند. این بسته کمکی مشمول آرد، روغن و برنج می‌شود که هدف از توزیع آن‌ دست گیری نیازمندان گفته شده است. مسؤولان بنیاد بیات می‌گویند که این کمک ها تا پایان ماه مبارک رمضان به خانواده‌های نادار در دیگر ولایت‌های کشور نیز توزیع خواهد شد.

بنیاد بیات در کنار کمک رسانی به پروژه‌های عام المنفعه، صحی و آسیب دیدگان آفات طبیعی، نزدیک به دو دهه است که در هر ماه مبارک رمضان هزاران خانواده نادار را در مرکز و ولایت‌ها تحت پوشش کمک‌های غذایی و غیرغذایی خود قرار می‌دهد.