یک گزارش دفتر یوان ایچ سی ار که امروز بدست نشر سپرده شده است نشان میدهد که بیجا شده گی های ناشی از جنگ ها ، منازعات، ازار و اذیت در سراسر جهان در بلند ترین سطح ان بوده و به سرعت افزایش می یابد.

گزارش سالانه جدید روند های جهانی UNHCRحاکی از افزایش سریع در تعداد افرادیکه مجبور به ترک محلات شان گردیده اند، بوده که تعداد این افراد در اخیر سال 2014 به 59.5 میلیون نفر میرسید، در حالیکه این تعداد یکسال قبل از آن 51.2 میلیون نفر بوده و یک دهه قبل 37.5 میلیون نفر بود. افزایش این افراد از سال 2013 بدینسو بلند ترین رقم افزایش یافته در یک سال بوده است.

افزایش عمده در اوایل سال 2011، یعنی زمانیکه جنگ سوریه آغاز گردید، بوده که این جنگ را به مثابه بزرگترین عامل بیجاشدگی در جهان تبدیل نمود. در سال 2014، بطور اوسط روزانه 42,500نفر به پناهندگان، پناهجویان یا بیجاشدگان داخلی تبدیل گردیدند که این رقم یک افزایش چهار برابری را در جریان چهار سال نشان میداد. در سراسر جهان در هر 122 نفر یک نفر شان یا پناهنده اند، یا بیجاشده داخلی و یا در صدد پناهجوئی میباشد. اگر این افراد نفوس یک کشور    می بودند، این کشور از نگاه نفوس در جمله 24 کشور دارای بیشترین نفوس میبود.

آقای انتونیو گتریس کمشنر عالی ملل متحد در امور پناهندگان اظهار داشت، “ما شاهد یک تغییر کلی میباشیم، یک حرکت غیر قابل کنترول به عصری که در آن محدوده بیجاشدگی اجباری در سطح جهان و پاسخگوئی مورد نیاز به آن نسبت به گذشته بسیار بیسابقه میباشد.” “این موضوع قابل نگرانی است که از یک طرف برای آنانیکه درگیری ها را آغاز مینمایند مصئونیت بیشتر وجود دارد و از طرف دیگر جامعه جهانی در کار برای متوقف نمودن جنگ ها و تأمین صلح بسیار ناتوان میباشد.”

گزارش UNHCR نشان میدهد که در هر منطقه تعداد پناهندگان و بیجاشدگان داخلی در حال افزایش میباشد. در پنج سال اخیر، حد اقل 15 درگیری در آغاز گردیده و یا دوباره از سر گرفته شده است: هشت درگیری در افریقا (کشور ساحل عاج، کشور جمهوری افریقای مرکزی، لییبا، مالی، نایجیریای شمال شرقی، جمهوری دموکراتیک کانگو، جنوب سودان و امسال در بروندی)؛ سه درگیری در شرق میانه (سوریه، عراق و یمن)؛ یک درگیری در اروپا (یوکراین) و سه درگیری در آسیا (قرغزستان، و مناطق متعدد در میانمار و پاکستان) بوقوع پیوسته اند. تعداد کمی ازین بحران ها حل گردیده اند و بسیاری از آنها هنوز هم باعث بیجاشدگی های جدید میشوند. در سال 2014، صرف 126,800 پناهنده توانستند به کشور های شان عودت نمایند که این تعداد پایینترین رقم در جریان 31 سال میباشد.

در عین زمان، دهه های بی ثباتی و درگیری در افغانستان، سومالیا و سایر مناطق به این مفهوم است که میلیون ها نفر ازین مناطق یا در حال حرکت اند و یا برای سالهای متمادی در بیرون از جوامع شان سرگردان بوده و بشکل بیجاشدگان داخلی یا پناهندگان دوامدار زندگی مینمایند. در میان پیامد های اخیر و قابل دید از درگیری ها در جهان و مشکلات جدی که این درگیری ها بمیان میاورند باعث افزایش چشمگیر در تعداد پناهندگانی گردیده که در جستجوی مصئونیت، سفر های خطرناک بحری، منجمله سفر در مدیترانه، خلیج عدن و بحیره سرخ و جنوب شرق آسیا، را در پیش میگیرند. 

 نصف این افراد اطفال اند

گزارش روند های جهانی UNHCR نشان میدهد که تنها در سال 2014، 13.9 میلیون نفر به بیجاشدگان جدید تبدیل گردیدند که این رقم نسبت به سال 2010 چهار برابر گردیده است. در سراسر جهان 19.5 میلیون پناهنده وجود دارند (که این رقم در سال 2013 16.7 میلیون نفر بود)، 38.2 میلیون نفر در داخل کشور های خود شان در بیجاشدگی قرار داشتند (که در سال 2013 33.3 میلیون نفر بود) و 1.8 میلیون نفر در انتظار نتایج درخواست های پناهجوئی شان بودند (که در سال 2013 این رقم 1.2 میلیون بود). موضوع نگران کننده اینست، که بیش از نصف پناهندگان جهان را اطفال تشکیل میدهند.

آقای گترس اظهار داشت، “با کمبود قابل ملاحظه در وجوه مالی و خلاء های گسترده در رژیم جهانی برای حمایت از قربانیان جنگ، افراد نیازمند به همدردی، مساعدت و پناهندگی نادیده پنداشته میشوند.” “برای یک مدت غیر پیشبینی شده بیجاشدگی، به پاسخگوئی بشردوستانه و تعهد جدید جهانی برای حمایت از افرادیکه از درگیری ها و آزار و اذیت فرار نموده اند، ضرورت داریم.”

سوریه بزرگترین کشور تولید کننده بیجاشدگان داخلی (7.6 میلیون) و پناهندگان (3.88 میلیون در اخیر سال 2014) در جهان میباشد. افغانستان (2.59 میلیون) و سومالیا (1.1 میلیون) سایر کشور های بزرگ منبع پناهندگی را تشکیل میدهند.

حتی با وجود این رشد سریع در ارقام، تقسیمات جهانی پناهندگان در جوامع ثروتمند تر نسبت به جوامع غریب تر کمتر میباشند. از هر 10 نفر پناهنده تقریباً 9 نفر شان (86 فیصد) از مناطق و کشور هائی بودند که از نگاه اقتصادی کمتر انکشاف یافته اند. یک ربع تمام پناهندگان، در کشور های شامل در فهرست کشور های کمترین انکشاف یافته بوده اند.

اروپا (تا 51 فیصد)

منازعات در یوکراین، که ریکارد 219,000 سفر به مدیترانه را ثبت نموده است، و یکتعداد زیاد پناهندگان سوری در ترکیه – که در سال 2014 بزرگترین کشور میزبان پناهندگان بوده و در اخیر این سال 1.59 میلیون نفر در آن پناهنده شده اند – توجه عامه را، بشکل مثبت و منفی، به مسایل مربوط به پناهندگان جلب نموده است. در اتحادیه اروپا، بیشترین تعداد درخواست های پناهندگی در جرمنی و سویدن ارایه گردیده اند. بطور عمومی، تعداد بیجاشدگان اجباری در اروپا در اخیر سال به 6.7 میلیون نفر رسیده بود که این رقم در اخیر سال 2013 4.4 میلیون نفر بود و بزرگترین بخش این افراد را سوری ها در ترکیه و یوکرانی ها در فدراسیون روسیه تشکیل میدادند.

شرق میانه و شمال افریقا (تا 19 فیصد)

مشکلات جدی از جنگ سوریه، با 7.6 میلیون بیجاشده داخلی و 3.88 میلیون بیجاشده در مناطق همجوار و فراتر از آن بشکل پناهنده، شرق میانه را به بزرگترین منطقه تولید کننده بیجاشدگان و میزبان بیجاشدگی اجباری تبدیل نمود. برعلاوه ارقام بلند و نگران کننده از سوریه، حد اقل 2.6 میلیون نفر در عراق جدیداً در بیجاشدگی قرار گرفته اند، در حالیکه در نتیجه آن در اخیر سال 2014، 3.6 میلیون نفر بیجا گردیده اند و 309,000 تن دیگر هم اخیراً در لیبیا در بیجاشدگی قرار گرفته اند.

صحرای بزرگ افریقا (تا 17 فیصد)

درگیری های متعدد در افریقا، که اکثراً نادیده پنداشته میشوند، منجمله در جمهوری افریقای مرکزی، جنوب سودان، سومالیا، نایجیریا، جمهوری دموکراتیک کانگو و مناطق دیگر، به تعداد مجموعی بیجاشدگان اجباری در سال 2014 افزود که تعداد آن کمی کمتر از شرق میانه بوده است. بطور عمومی صحرای بزرگ افریقا دارای 3.7 میلیون پناهنده و 11.4 میلیون بیجاشده داخلی میباشد که ازین میان 4.5 میلیون نفر در سال 2014 جدیداً از محلات شان بیجا گردیده اند.

افزایش مجموعی 17 فیصد شامل نایجیریا نمیشود زیرا روش شمارش بیجاشدگی داخلی در جریان سال 2014 تغییر نموده است. ایتوپیا که میزبان بیشترین تعداد پناهندگان در افریقا میباشد جای کینیا را گرفته و پنجمین کشور بزرگ میزبان پناهندگان در جهان گردید.  

آسیا (تا 31 فیصد)

در آسیا که یکی از مناطق عمده تولید کننده بیجاشدگی میباشد، تعداد پناهندگان و بیجاشدگان داخلی با افزایش 31 در صدی در سال 2014، به 9 میلیون نفر رسیده است. افغانستان که قبلاً یکی از کشور های عمده تولید کننده پناهندگان بود، این مقام  را به سوریه واگذار شده است. همچنان در سال 2014 بیجاشدگی های متداوم در داخل و بیرون از میانمار به مشاهده رسیده که شامل بیجاشدگی مردم روهینگیا از ایالت راکهینی و در مناطق کاچین و شان جنوبی میباشد. ایران و پاکستان هنوز هم به مثابه دو کشور از جمله چهار کشور صدر لست کشور های میزبان پناهندگان باقی مانده اند.

 امریکا (تا 12 فیصد)

امریکا نیز شاهد افزایش در بیجاشدگی اجباری بود. در جریان سال گذشته تعداد پناهندگان کولمبیائی با کاهش 36,300 نفر به 360,300 نفر رسیده، اما این کاهش عمدتاً بخاطر تعدیل در ارقام گزارش داده شده توسط ونزویلا بوده است. با آنهم کولمبیا هنوز هم یکی از بزرگترین کشور های دارای بیجاشدگان داخلی درین منطقه میباشد که تعداد آنان 6 میلیون نفر گزارش داده شده و 137,000 نفر دیگر در جریان امسال جدیداً از محلات شان بیجا گردیده اند. با مهاجرت مردم از خشونت های گروهی یا سایر انواع آزار و اذیت در امریکای مرکزی، ایالات متحده امریکا نسبت به سال 2013 36,800 درخواست دیگر پناهندگی دریافت نموده است که یک رشد 44 در صدی را نشان میدهد.

گزارش مکمل روند های جهانی همراه با این معلومات و معلومات بیشتر و حاوی ارقام انفرادی کشور ها، جمعیت ها، تعداد افراد عودت کننده به کشور های شان و ارقام تخمینی دست داشته در مورد افراد بدون تابعیت از آدرس انترنتی ذیل قابل دسترس میباشد: http://www.unhcr.org/2014trends.